Prawdę mówiąc myślałam, że założenie bloga będzie trudniejsze :). Cieszę się, że jest inaczej i poszło całkiem gładko. Właściwie nie do końca wiem, co mnie pokusiło, żeby pisać... po prostu podszept Dobrego Ducha. Nie wiem też jeszcze o czym dokładnie ten blog będzie — nie mam gotowego pomysłu. Pewnie będzie tu jeden wielki artystyczny bałagan, ale na pewno z odrobiną mechanicznej precyzji. W duszy mi gra, śpiewa i tańczy, ale na co dzień toczę boje z równaniami różniczkowymi któregoś tam rzędu :)
Moje życie wywróciło się do góry nogami kilka miesięcy temu. Od tego czasu nauczyłam się masy rzeczy (jak choćby mechaniki samochodowej), których do tej pory nigdy nie robiłam. Początkowo to mnie przerażało i przygniatało, ale nie miałam wyboru. Teraz jestem dumna z tych swoich osiągnięć. Wiem też, że warto uważnie słuchać i podążać za głosem serca. We wszystkich trudnościach i zmaganiach, przez które przechodzę, Bóg mówi do mnie, pomaga odnaleźć prawdziwe moje oblicze i za każdym razem przytula z miłością, choćbym nie wiem jak bardzo była słaba. Na reszcie nie boję się nowych wyzwań i szukam z wytęsknieniem piękna i dobra w drobiazgach. One na prawdę są na wyciągnięcie ręki, choć często tego nie widzimy zamknięci w swoich skorupkach zmartwień. Wierzę, że to pisanie będzie takimi okruszkami dobra i piękna, które i mnie i Tobie pomogą zachwycać się każdym dniem :)
 |
| Małe i piękne wspomnienie wakacyjne! |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz